"NIKAN'S PATIENT IS A MEMBER OF OUR FAMILY"
رفلاکس معده، علائم و درمان آن
رفلاکس معده، علائم و درمان آن
رفلاکس اسید زمانی اتفاق میافتد که محتویات معده شما به مری برگردد. به این عمل برگشت اسید یا رفلاکس معده به مری نیز گفته میشود. اگر بیش از دو بار در هفته علائم رفلاکس اسید معده را دارید، ممکن است به بیماری معروف به بیماری رفلاکس معده (GERD) مبتلا باشید. بر اساس منبع معتبر موسسه ملی دیابت و بیماریهای گوارشی و کلیوی (NIDDK)، رفلاکس معده حدود 20 درصد از مردم ایالات متحده را تحت تاثیر قرار میدهد و اگر درمان نشود، گاهی اوقات میتواند عوارض جدی ایجاد کند.
علائم رفلاکس معده
علامت اصلی رفلاکس معده رفلاکس اسید است. رفلاکس اسید میتواند باعث احساس سوزش ناراحت کننده در قفسه سینه شود که ممکن است به سمت گردن و گلو شما حرکت کند. این احساس اغلب به عنوان سوزش سر دل شناخته میشود. اگر رفلاکس اسید معده دارید، ممکن است طعم ترش یا تلخی در پشت دهانتان ایجاد شود. همچنین ممکن است باعث برگشت غذا یا مایعات از معده به داخل دهان شود.
برخی دیگر از علائم رفلاکس عبارتند از:
- حالت تهوع
- درد قفسه سینه
- درد هنگام بلع
- مشکل در بلع
- سرفه مزمن
- بوی بد دهان
گزینههای درمانی رفلاکس معده
برای مدیریت و تسکین علائم رفلاکس معده، پزشک ممکن است شما را تشویق کند تا تغییرات خاصی در سبک زندگی ایجاد کنید، مانند:
- حفظ وزن متوسط، در صورت لزوم
- اگر سیگار میکشید، سیگار را ترک کنید
- پرهیز از وعدههای غذایی سنگین و سنگین در عصر
- چند ساعت بعد از غذا خوردن منتظر بمانید سپس دراز بکشید
- بالا بردن سر در هنگام خواب (با بالا بردن سر تخت 6 تا 8 اینچ)
دارو
پزشک شما همچنین ممکن است مصرف داروهای بدون نسخه (OTC) را پیشنهاد دهد. همه این داروها میتوانند عوارض جانبی ایجاد کنند، بنابراین با پزشک خود در مورد اینکه کدام گزینه برای شما بهترین است صحبت کنید.
آنتی اسیدها
آنتی اسیدهایی مانند Tums معمولا برای علائم گاه به گاه و خفیف رفلاکس اسید و رفلاکس معده استفاده میشود. اما اگر متوجه شدید که تقریبا هر روز از آنتی اسیدها استفاده میکنید، ممکن است به داروی قویتری نیاز داشته باشید.
مسدود کنندههای گیرنده H2
مسدودکنندههای H2 مانند Pepcid AC برای کاهش میزان اسیدی که معده شما میسازد کار میکنند. بسیاری از مسدودکنندههای H2 OTC در دسترس هستند، در حالی که میتوان دوزهای بالاتری از این داروها را نیز تجویز کرد.
تشخیص رفلاکس معده
اگر پزشک شما مشکوک به رفلاکس معده باشد، یک معاینه فیزیکی انجام میدهد و در مورد علائمی که تجربه کردهاید سؤال میکند.
سپس ممکن است آزمایشهای خاصی را انجام دهد، از جمله:
پروب pH 24 ساعته سرپایی: یک لوله کوچک از طریق بینی به مری فرستاده میشود. یک حسگر pH در نوک لوله میزان اسیدی شدن مری را اندازه گیری میکند و دادهها را به یک کامپیوتر ارسال میکند. یک فرد حدود 24 ساعت از این لوله استفاده میکند. این روش به طور کلی “استاندارد طلایی” برای تشخیص رفلاکس معده در نظر گرفته میشود.
- ازوفوگرام:پس از نوشیدن محلول باریم، از تصویربرداری اشعه ایکس برای بررسی دستگاه گوارش فوقانی استفاده میشود.
- آندوسکوپی فوقانی: یک لوله انعطافپذیر با یک دوربین کوچک به مری شما وارد میشود تا آن را بررسی کرده و در صورت نیاز نمونهای از بافت (بیوپسی) را جمع آوری کند.
- مانومتری مری: یک لوله انعطافپذیر از طریق بینی وارد مری میشود تا قدرت ماهیچههای مری شما را اندازهگیری کند.
- پایش PH مری: یک مانیتور در مری شما قرار میگیرد تا روند تولید اسید در بدن شما را پایش کند.
پس از رسیدن به تشخیص، پزشک تصمیم خواهد گرفت که چه مداخلاتی برای شما بهتر عمل میکند و آیا جراحی یک گزینه است یا نیازی به آن نیست.
عوامل خطر رفلاکس معده
در حالی که باز هم، هیچ دلیل خاصی برای رفلاکس معده وجود ندارد، انتخابهای سبک زندگی و برخی عوامل سلامتی وجود دارد که میتواند احتمال آن را افزایش دهد این موارد شامل:
- زندگی با چاقی
- باردار بودن
- سیگار کشیدن
- خوردن مکرر وعدههای غذایی سنگین
- دراز کشیدن یا خوابیدن مدت کوتاهی پس از خوردن غذا به طور مداوم
- خوردن انواع خاصی از غذاها، مانند فرآوردههای سرخ شده یا گوجه فرنگی
- نوشیدن انواع خاصی از نوشیدنیها مانند نوشابه، قهوه یا الکل
- استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDS) مانند آسپرین یا ایبوپروفن
محرکهای غذایی برای رفلاکس معده
برخی از افرادی که مبتلا به رفلاکس معده تشخیص داده شدهاند، متوجه میشوند که برخی غذاها و نوشیدنیها میتوانند علائم آنها را تحریک کنند. در حالی که محرکها میتوانند بسیار شخصی باشند، چند غذا وجود دارد که به طور معمول به عنوان محرک قوی ذکر میشود. این موارد عبارتند از:
- غذاهای پرچرب (مانند غذاهای سرخ شده و فست فودها)
- مرکبات و آب میوهها
- گوجه فرنگی و سس گوجه فرنگی
- پیازها
- نعناع
- قهوه
- جوش شیرین